Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Tucholi od
01.01.2010r. mieści się przy Starostwie Powiatowym w Tucholi ul Pocztowa 7.
Interesantów przyjmujemy od
poniedziałku do piątku w godz. 7.30-15.30 w sekretariacie zespołu pok. 009, na
parterze.
POSTĘPOWANIE PRZED ZESPOŁEM ORZEKAJĄCYM
Podane we wniosku o ustalenie
niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności miejsce zamieszkania lub
pobytu osoby zainteresowanej stanowi podstawę do ustalenia właściwości
miejscowej powiatowego zespołu orzekającego, tj. określenia, który zespół jest
właściwy do
rozpatrzenia sprawy danej osoby ze względu na miejsce jej przebywania.
Właściwość miejscową powiatowego
zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności ustala się według miejsca
stałego pobytu w rozumieniu przepisów o ewidencji ludności i dowodach
osobistych.
SKŁADANIE WNIOSKÓW
Osoba zainteresowana wnioskująca
o wydanie orzeczenia dla osób przed 16 rokiem życia składa wniosek o
wydanie orzeczenia o niepełnosprawności. Do wniosku należy załączyć zaświadczenie
lekarskie zawierające opis stanu zdrowia dziecka, wydane przez lekarza, pod
którego opieką lekarską dziecko się znajduje. Zaświadczenie to nie może być
wydane wcześniej niż na 30 dni przed dniem złożenia wniosku.
Osoba zainteresowana wnioskująca
o wydanie orzeczenia dla osób powyżej 16 roku życia składa wniosek o
wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Do wniosku należy załączyć zaświadczenie lekarskie zawierające opis stanu zdrowia,
rozpoznanie choroby zasadniczej i chorób współistniejących potwierdzone
aktualnymi wynikami badań diagnostycznych, wydane przez lekarza, pod którego
opieką lekarską znajduje się osoba zainteresowana. Zaświadczenie to nie może
być wydane wcześniej niż na 30 dni przed dniem złożenia wniosku.
Osoba zainteresowana wnioskująca
o wydanie orzeczenia dotyczącego ulg i
uprawnień składa wniosek wraz z
kserokopią posiadanego orzeczenie rentowego ( oryginał do wglądu )
WNIOSKI
I. OSOBY PRZED 16 ROKIEM ŻYCIA
SKŁADAJĄ:
Wniosek o wydanie orzeczenia o
niepełnosprawności
Do wniosku dołącza się:
q
Zaświadczenie
lekarskie o stanie zdrowia dziecka
q
Dokumentację
medyczną dotyczącą stanu zdrowia dziecka
II. OSOBY POWYŻEJ 16 ROKU
ŻYCIA SKŁADAJĄ:
Wniosek o
wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności
Do wniosku dołącza się:
q
Zaświadczenie
lekarskie o stanie zdrowia
q Dokumentację medyczną dotyczącą stanu zdrowia
Wniosek o wskazaniach do ulg i uprawnień
Do wniosku dołącza się:
q
Orzeczenie o
inwalidztwie lub niezdolności do pracy wydane przez organ rentowy
q Dokumentację medyczną dotyczące stanu zdrowia
DOKUMENTACJA
MEDYCZNA
Do wniosku o wydanie orzeczenia o
niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności i wskazaniach do ulg i uprawnień, osoba
wnioskująca powinna dołączyć dokumentację medyczną. Wymagane jest do
zaświadczenia lekarskiego dołączenie aktualnych badań diagnostycznych,
konsultacji specjalistycznych, kart informacyjnych z pobytów w szpitalu., ewentualnych opinii psychologicznych.
WSTĘPNA
WERYFIKACJA WNIOSKU
Każdy wniosek o wydanie
orzeczenia wraz z załączoną dokumentacją medyczną, przed skierowaniem sprawy na
posiedzenie składu orzekającego podlega wstępnej ocenie lekarza – członka
zespołu orzekającego. Lekarz ocenia, czy złożona dokumentacja medyczna jest wystarczająca do wydania
orzeczenia. Przewodniczący zespołu może
skierować do wnioskodawcy pismo w celu uzupełnienia dokumentacji medycznej.
WNIOSEK OSOBY
POSIADAJĄCEJ ORZECZENIE WYDANE NA CZAS OKREŚLONY
Osoba zainteresowana posiadająca ważne orzeczenie może złożyć kolejny
wniosek odnośnie wydania orzeczenia nie wcześniej niż na 30 dni przed upływem
ważności posiadanego orzeczenia.
SKŁAD ORZEKAJĄCY
Wnioski o wydanie orzeczenia o
niepełnosprawności i stopnia niepełnosprawności rozpatruje co najmniej
dwuosobowy skład orzekający.
Przewodniczący powiatowego
zespołu wyznacza skład orzekający, w tym przewodniczącego składu orzekającego,
spośród członków zespołu posiadających zaświadczenia uprawniające do orzekania o
niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności.
Przewodniczącym składu
orzekającego zawsze jest lekarz.
Jeżeli w danym przypadku występuje więcej niż jedna choroba uzasadniająca
zaliczenie dziecka do osób niepełnosprawnych lub osoby zainteresowanej do
danego stopnia niepełnosprawności, na przewodniczącego składu może zostać
wyznaczony tylko jeden lekarz, drugi zaś może być wyznaczony jedynie na członka
składu orzekającego.
Wniosek o wydanie orzeczenia o
wskazaniach do ulg i uprawnień rozpatruje jednoosobowo lekarz –
członek składu orzekającego.
Zespół orzekający jedynie w
ściśle określonych sytuacjach może wydać orzeczenie bez sporządzenia oceny
stanu zdrowia i pozostałych ocen na podstawie bezpośredniego badania i rozmów
przeprowadzonych z osobą orzekaną na posiedzeniu składu orzekającego. Jeżeli
złożona wraz z wnioskiem aktualna dokumentacja medyczna jest na tyle pełna, że
w ocenie lekarza – przewodniczącego składu orzekającego stanowi wystarczającą
podstawę do wydania oceny stanu zdrowia bez badania, sprawa może zostać rozpatrzona
bez konieczności stawiennictwa osoby orzekanej na posiedzeniu składu
orzekającego.
Orzeczenia o wskazaniach do
ulg i uprawnień mogą być wydane jedynie po zbadaniu osoby przez lekarza –
członka zespołu orzekającego.
ODWOŁANIE
Od wydanego przez powiatowy
zespół orzeczenia o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności jest możliwość odwołania do
Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Bydgoszczy w terminie 14
dni od dnia doręczenia niniejszego orzeczenia, za pośrednictwem powiatowego
zespołu, który wydał orzeczenie.
SYMBOLE PRZYCZYNY
NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI
Zgodnie z § 32 ust. 2
Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej
z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu
niepełnosprawności (Dz. U. Nr 139,
poz. 1328) i Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia
23.grudnia 2009r.
symbol przyczyny
niepełnosprawności oznacza
się następująco:
01-U – upośledzenie umysłowe;
02-P – choroby psychiczne;
03-L – zaburzenia głosu, mowy i choroby
słuchu;
04-O – choroby narządu wzroku;
05-R – upośledzenie narządu ruchu;
06-E – epilepsja;
07-S – choroby układu oddechowego i krążenia;
08-T – choroby układu pokarmowego;
09-M – choroby układu moczowo-płciowego;
10-N – choroby neurologiczne;
11-I
– inne, w tym schorzenia:
endokrynologiczne, metaboliczne, zaburzenia
enzymatyczne, choroby zakaźne
i odzwierzęce, zeszpecenia, choroby układu krwiotwórczego.
12-C – całościowe zaburzenia
rozwojowe
ZAKRES NARUSZENIA SPRAWNOŚCI
ORGANIZMU
01-U – upośledzenie umysłowe
1) począwszy
od upośledzenia w stopniu umiarkowanym
02-P – choroby psychiczne
1) zaburzenia
psychotyczne,
2) zaburzenia
nastroju począwszy od zaburzeń o umiarkowanym stopniu nasilenia,
3) utrwalone
zaburzenia lękowe o znacznym stopniu nasilenia,
4) zespoły
otępienne,
03-L – zaburzenia głosu, mowy i choroby
słuchu
1) trwałe
uszkodzenia czynności ruchowej jednego lub obu fałdów głosowych,
2) częściowa
lub całkowita utrata krtani z różnych przyczyn,
3) zaburzenia
mowy spowodowane uszkodzeniem mózgu – wyższych ośrodków mowy,
4) głuchoniemota,
głuchota lub obustronne upośledzenie słuchu niepoprawiające się
w wystarczającym stopniu po zastosowaniu aparatu słuchowego lub implantu
ślimakowego,
04-O – choroby narządu wzroku
1) wrodzone lub nabyte wady narządu
wzroku powodujące ograniczenie jego
sprawności, prowadzące do obniżenia ostrości wzroku w oku lepszym do 0,3
według Snellena po wyrównaniu wady wzroku szkłami korekcyjnymi lub ograniczenie
pola widzenia do przestrzeni zawartej w granicach 30 stopni,
05-R – upośledzenie narządu ruchu
1) wady
wrodzone i rozwojowe narządu ruchu,
2) układowe
choroby tkanki łącznej w zależności od okresu choroby i stopnia wydolności
czynnościowej,
3) choroby
zwyrodnieniowe stawów w zależności od stopnia uszkodzenia stawu,
4) choroby
kości i chrząstek z upośledzeniem wydolności czynnościowej,
5) nowotwory
narządu ruchu,
6) zmiany
pourazowe w zależności od stopnia uszkodzenia i możliwości kompensacyjnych,
06-E – epilepsja
1) w
postaci nawracających napadów padaczkowych spowodowanych różnymi czynnikami etiologicznymi lub wyraźnymi
następstwami psychoneurologicznymi,
07-S – choroby układu oddechowego i krążenia
1) przewlekłe
obturacyjne i ograniczające, zakaźne choroby płuc prowadzące do niewydolności
oddechowej,
2) nowotwory
płuc i opłucnej, prowadzące do niewydolności oddechowej,
3) wrodzone
i nabyte wady serca, choroba niedokrwienna serca, kardiomiopatie, zaburzenia
rytmu serca z zaburzeniami hemodynamicznymi kwalifikującymi co najmniej do II stopnia
niewydolności serca według Klasyfikacji NYHA,
4) nadciśnienie
tętnicze z powikłaniami narządowymi,
5) miażdżyca
zarostowa tętnic kończyn dolnych począwszy od II stopnia niedokrwienia kończyn
według Klasyfikacji Fontaine’a,
6) niewydolność
żył głębokich z powikłaniami pod postacią zapaleń i długotrwałych owrzodzeń,
08-T – choroby układu pokarmowego
1) choroby
przełyku powodujące długotrwałe zaburzenia jego funkcji,
2) stany
po resekcji żołądka z różnych przyczyn z licznymi powikłaniami,
3) przewlekłe
choroby jelit o różnej etiologii, powikłane zespołem złego wchłaniania,
4) przewlekłe
choroby wątroby o różnej etiologii w okresie niewydolności wątroby,
5) przewlekłe
zapalenie trzustki wymagające długotrwałej farmakoterapii,
6) nowotwory
układu pokarmowego,
09-M – choroby układu moczowo-płciowego
1) zaburzenia
czynności dróg moczowych prowadzące do niewydolności nerek,
2) choroby
nerek o różnej etiologii prowadzące do ostrej lub przewlekłej mocznicy,
3) wielotorbielowate
zwyrodnienie nerek typu dorosłych,
4) nowotwory
złośliwe układu moczowego i narządów płciowych,
10-N – choroby neurologiczne
1) naczyniopochodny
udar mózgu przemijający, odwracalny, dokonany, prowadzący do okresowych lub trwałych deficytów
neurologicznych o różnym stopniu nasilenia,
2) guzy
centralnego układu nerwowego w zależności od typu, stopnia złośliwości,
lokalizacji i powstałych deficytów neurologicznych,
3) pourazowa
cerebrastenia i encefalopatia,
4) choroby
zapalne ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego prowadzące do trwałych deficytów
neurologicznych,
5) choroby
układu pozapiramidowego w zależności od stwierdzanych objawów neurologicznych,
6) choroby
rdzenia kręgowego,
7) uszkodzenia
nerwów czaszkowych i obwodowych o różnej etiologii,
11-I – inne
1) choroby
narządów wydzielania wewnętrznego o różnej etiologii, wywołane nadmiernym
wydzielaniem lub niedoborem hormonów w zależności od stopnia wyrównania lub
obecności powikłań narządowych, pomimo optymalnego leczenia,
2) choroby
zakaźne lub zespoły nabytego upośledzenia odporności w zależności od fazy zakażenia,
3) przewlekłe
wielonarządowe choroby odzwierzęce w II i III okresie choroby zależnie od zmian
narządowych,
4) choroby
układu krwiotwórczego o różnej etiologii w zależności od patologicznych zmian
linii komórkowych szpiku w procesie hemopoezy,
5)
znacznego
stopnia zeszpecenia powodujące stałe ograniczenia w kontaktach międzyludzkich,
jak i pracy zawodowej.
STOPNIE
NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI
Art. 4 i 4a ustawy z dnia 27
sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób
niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008r. Nr 14, poz. 92 z późn.zm.).
Art. 4
1.
Do znacznego
stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością
organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy
chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub
długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do
samodzielnej egzystencji.
2.
Do umiarkowanego
stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością
organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy
chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w
celu pełnienia ról społecznych.
3.
Do lekkiego
stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności
organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania
pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych
kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca
ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy
wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.
4.
Niezdolność
do samodzielnej egzystencji oznacza naruszenie sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym
zaspokojenie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede
wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację.
5.
Zaliczenie do znacznego
albo umiarkowanego stopnia niepełnosprawności osoby,
o której mowa w ust. 1 lub 2, nie wyklucza możliwości zatrudnienia tej osoby
u pracodawcy niezapewniającego warunków pracy chronionej, w przypadkach:
1)
uzyskania
pozytywnej opinii Państwowej Inspekcji Pracy o przystosowaniu przez pracodawcę
stanowiska pracy do potrzeb osoby niepełnosprawnej;
2)
zatrudnienia w
formie telepracy.
Art. 4a
1. Osoby, które nie ukończyły 16 roku życia
zaliczane są do osób niepełnosprawnych, jeżeli mają
naruszoną sprawność fizyczną lub psychiczną o przewidywanym okresie trwania
powyżej 12 miesięcy, z powodu wady wrodzonej, długotrwałej choroby lub
uszkodzenia organizmu, powodującą konieczność zapewnienia im całkowitej opieki
lub pomocy w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych w sposób
przewyższający wsparcie potrzebne osobie w danym wieku.
ORZECZENIA RÓWNORZĘDNE
Art. 5 i 62 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji
zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z
2008 r.Nr 14,poz.92 z późn.zm.).
Art. 5
Orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych o:
1)
całkowitej
niezdolności do pracy,
ustalone na podstawie art. 12 ust. 2
i niezdolności do samodzielnej egzystencji, ustalone na podstawie art.
13 ust. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn.zm.) – traktowane jest
na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
1a) niezdolności
do samodzielnej egzystencji , ustalone na podstawie art.13 ust.5
ustawy wymienionej w pkt.1 , jest
traktowane na równi z orzeczeniem o znacznym
stopniu
niepełnosprawności,
2)
całkowitej
niezdolności do pracy,
ustalone na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy wymienionej w pkt. 1 – jest
traktowane na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
3)
częściowej
niezdolności do pracy,
ustalone na podstawie art. 12 ust. 3 oraz celowości przekwalifikowania, o
którym mowa w art. 119 ust. 2 i 3 ustawy wymienionej w pkt. 1 – jest traktowane
na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.
Art. 62
1. Osoby, które przed
dniem wejścia w życie ustawy zostały zaliczone do jednej
z grup inwalidów, są osobami
niepełnosprawnymi w rozumieniu ustawy, jeżeli
przed tą datą orzeczenie o zaliczeniu do jednej z grup
inwalidów nie utraciło mocy.
2.
Orzeczenie o
zaliczeniu do:
1)
I grupy
inwalidów – traktowane jest na równi z orzeczeniem o
znacznym stopniu niepełnosprawności,
2)
II grupy
inwalidów – traktowane jest na
równi z orzeczeniem
o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
3)
III grupy
inwalidów– traktowane jest na
równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.
3.
Osoby o stałej
albo długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym uznaje się za
niepełnosprawne, z tym że
1)
osoby,
którym przysługuje zasiłek pielęgnacyjny, traktuje się jako zaliczone do znacznego stopnia niepełnosprawności,
2)
pozostałe
osoby traktuje się jako
zaliczone do lekkiego stopnia niepełnosprawności.
Informacje
| wytworzono: | data: 00:00 02.06.2011 | przez: | |
| wprowadzono: | data: 09:34, 02.06.2011 | przez: Ewa Nadolna | |
| udostępniono: | data: 09:34, 02.06.2011 | przez: Ewa Nadolna | |
| zmodyfikowano: | data: 09:34, 02.06.2011 | przez: | |
| osoba odpowiedzialna: | Monika Jeżewska | ||
| podmiot udostępniający: | |||
Rejestr zmian
| utworzono: | data: 09:34, 02.06.2011 | przez: Ewa Nadolna | informacje |