ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I
POLITYKI SPOŁECZNEJ1)
z dnia 6 lipca 2006 r.
w sprawie standardu podstawowych usług świadczonych przez
specjalistyczne ośrodki wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie, a także
szczegółowych kierunków prowadzenia oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych
Na podstawie art. 5 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu
przemocy w rodzinie (Dz. U. Nr 180, poz. 1493) zarządza się, co
następuje:
§ 1. Standard podstawowych usług świadczonych przez specjalistyczny
ośrodek wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie obejmuje:
1) w zakresie interwencyjnym:
a) zapewnienie schronienia ofiarom przemocy w rodzinie, bez skierowania i
bez względu na dochód, na okres do trzech miesięcy z możliwością
przedłużenia w przypadkach uzasadnionych sytuacją ofiary przemocy w
rodzinie,
b) ochronę ofiar przemocy w rodzinie przed osobą stosującą przemoc w
rodzinie,
c) udzielanie natychmiastowej pomocy psychologicznej, medycznej i
wsparcia,
d) rozpoznanie sytuacji ofiary przemocy w rodzinie i opracowanie planu
pomocy,
e) wspieranie w przezwyciężaniu sytuacji kryzysowej związanej z
występowaniem przemocy w rodzinie;
2) w zakresie potrzeb bytowych zapewnienie:
a) całodobowego okresowego pobytu dla nie więcej niż trzydziestu osób;
jednak liczba ta może ulec zwiększeniu, zależnie od możliwości
specjalistycznego ośrodka wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie,
b) pomieszczeń do spania przeznaczonych maksymalnie dla pięciu osób, z
uwzględnieniem sytuacji rodzinnej ofiary przemocy w rodzinie,
c) wspólnego pomieszczenia do pobytu dziennego,
d) miejsca zabaw dla dzieci,
e) pomieszczenia do nauki,
f) ogólnodostępnych łazienek, wyposażonych w sposób umożliwiający
korzystanie zarówno przez osoby dorosłe, jak i dzieci, odpowiednio jedna
łazienka na pięć osób,
g) ogólnodostępnej kuchni,
h) pomieszczenia do prania i suszenia,
i) wyżywienia, odzieży i obuwia,
j) środków higieny osobistej i środków czystości;
3) w zakresie terapeutyczno-wspomagającym:
a) opracowanie diagnozy rodziny i indywidualnego planu pomocy ofierze
przemocy w rodzinie uwzględniającego: potrzeby, cele, metody i czas
pomocy,
b) udzielanie poradnictwa:
— medycznego,
— psychologicznego,
— prawnego,
— socjalnego,
c) prowadzenie grup wsparcia i grup terapeutycznych dla ofiar przemocy w
rodzinie,
d) prowadzenie terapii indywidualnej ukierunkowanej na wsparcie ofiary
przemocy w rodzinie oraz nabycie umiejętności ochrony przed osobą
stosującą przemoc w rodzinie,
e) zapewnienie dostępu do pomocy medycznej,
f) przeprowadzenie diagnozy sytuacji dzieci i udzielanie im wsparcia
psychologicznego oraz specjalistycznej pomocy socjoterapeutycznej i
terapeutycznej,
g) udzielanie konsultacji wychowawczych.
§ 2. W celu dostosowania zakresu pomocy do sytuacji oraz potrzeb ofiar
przemocy w rodzinie specjalistyczny ośrodek wsparcia dla ofiar przemocy w
rodzinie:
1) współpracuje z instytucjami zajmującymi się przeciwdziałaniem
przemocy w rodzinie;
2) prowadzi działania monitorujące i ewaluacyjne efektów swojej
działalności.
§ 3. Oddziaływania korekcyjno-edukacyjne wobec osób stosujących przemoc w
rodzinie prowadzone są w celu:
1) powstrzymania osoby stosującej przemoc w rodzinie przed dalszym
stosowaniem tej przemocy;
2) rozwijania umiejętności samokontroli i współżycia w rodzinie;
3) kształtowania umiejętności w zakresie wychowywania dzieci bez
używania przemocy w rodzinie;
4) uznania przez osobę stosującą przemoc w rodzinie faktu stosowania tej
przemocy;
5) zdobycia i podniesienia wiedzy na temat mechanizmów powstawania
przemocy w rodzinie.
§ 4. Oddziaływania korekcyjno-edukacyjne dla osób stosujących przemoc w
rodzinie są kierowane w szczególności do:
1) osób skazanych za czyny związane ze stosowaniem przemocy w rodzinie,
odbywających karę pozbawienia wolności w zakładach karnych albo wobec
których sąd warunkowo zawiesił wykonanie kary, zobowiązując je do
uczestnictwa w programie korekcyjno-edukacyjnym;
2) osób stosujących przemoc w rodzinie, które uczestniczą w terapii
uzależnienia od alkoholu lub narkotyków — w tym przypadku oddziaływania
korekcyjno-edukacyjne mogą stanowić uzupełnienie podstawowej terapii;
3) osób, które w wyniku innych okoliczności zgłoszą się do uczestnictwa w
programie korekcyjno-edukacyjnym.
§ 5. Osobę stosującą przemoc w rodzinie, wobec której zostało rozpoznane
uzależnienie od alkoholu lub narkotyków i innych środków odurzających,
substancji psychotropowych albo środków zastępczych, kieruje się w
pierwszej kolejności na terapię uzależnienia.
§ 6. Oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych wobec osób stosujących przemoc w
rodzinie nie prowadzi się w miejscach, w których udziela się pomocy i
wsparcia ofiarom przemocy w rodzinie.
§ 7. Przebieg i efekty oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych wobec osób
stosujących przemoc w rodzinie objęte są badaniami monitorującymi i
ewaluacyjnymi, których wyniki są wykorzystywane w pracach nad
doskonaleniem i upowszechnianiem dalszych metod oddziaływań
korekcyjno-edukacyjnych.
§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia
ogłoszenia.
Minister Pracy i Polityki Społecznej: A. Kalata
1) Minister Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji
rządowej — zabezpieczenie społeczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 października 2005 r. w
sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Pracy i Polityki
Społecznej (Dz. U. Nr 220, poz. 1891).
POLITYKI SPOŁECZNEJ1)
z dnia 6 lipca 2006 r.
w sprawie standardu podstawowych usług świadczonych przez
specjalistyczne ośrodki wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie, a także
szczegółowych kierunków prowadzenia oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych
Na podstawie art. 5 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu
przemocy w rodzinie (Dz. U. Nr 180, poz. 1493) zarządza się, co
następuje:
§ 1. Standard podstawowych usług świadczonych przez specjalistyczny
ośrodek wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie obejmuje:
1) w zakresie interwencyjnym:
a) zapewnienie schronienia ofiarom przemocy w rodzinie, bez skierowania i
bez względu na dochód, na okres do trzech miesięcy z możliwością
przedłużenia w przypadkach uzasadnionych sytuacją ofiary przemocy w
rodzinie,
b) ochronę ofiar przemocy w rodzinie przed osobą stosującą przemoc w
rodzinie,
c) udzielanie natychmiastowej pomocy psychologicznej, medycznej i
wsparcia,
d) rozpoznanie sytuacji ofiary przemocy w rodzinie i opracowanie planu
pomocy,
e) wspieranie w przezwyciężaniu sytuacji kryzysowej związanej z
występowaniem przemocy w rodzinie;
2) w zakresie potrzeb bytowych zapewnienie:
a) całodobowego okresowego pobytu dla nie więcej niż trzydziestu osób;
jednak liczba ta może ulec zwiększeniu, zależnie od możliwości
specjalistycznego ośrodka wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie,
b) pomieszczeń do spania przeznaczonych maksymalnie dla pięciu osób, z
uwzględnieniem sytuacji rodzinnej ofiary przemocy w rodzinie,
c) wspólnego pomieszczenia do pobytu dziennego,
d) miejsca zabaw dla dzieci,
e) pomieszczenia do nauki,
f) ogólnodostępnych łazienek, wyposażonych w sposób umożliwiający
korzystanie zarówno przez osoby dorosłe, jak i dzieci, odpowiednio jedna
łazienka na pięć osób,
g) ogólnodostępnej kuchni,
h) pomieszczenia do prania i suszenia,
i) wyżywienia, odzieży i obuwia,
j) środków higieny osobistej i środków czystości;
3) w zakresie terapeutyczno-wspomagającym:
a) opracowanie diagnozy rodziny i indywidualnego planu pomocy ofierze
przemocy w rodzinie uwzględniającego: potrzeby, cele, metody i czas
pomocy,
b) udzielanie poradnictwa:
— medycznego,
— psychologicznego,
— prawnego,
— socjalnego,
c) prowadzenie grup wsparcia i grup terapeutycznych dla ofiar przemocy w
rodzinie,
d) prowadzenie terapii indywidualnej ukierunkowanej na wsparcie ofiary
przemocy w rodzinie oraz nabycie umiejętności ochrony przed osobą
stosującą przemoc w rodzinie,
e) zapewnienie dostępu do pomocy medycznej,
f) przeprowadzenie diagnozy sytuacji dzieci i udzielanie im wsparcia
psychologicznego oraz specjalistycznej pomocy socjoterapeutycznej i
terapeutycznej,
g) udzielanie konsultacji wychowawczych.
§ 2. W celu dostosowania zakresu pomocy do sytuacji oraz potrzeb ofiar
przemocy w rodzinie specjalistyczny ośrodek wsparcia dla ofiar przemocy w
rodzinie:
1) współpracuje z instytucjami zajmującymi się przeciwdziałaniem
przemocy w rodzinie;
2) prowadzi działania monitorujące i ewaluacyjne efektów swojej
działalności.
§ 3. Oddziaływania korekcyjno-edukacyjne wobec osób stosujących przemoc w
rodzinie prowadzone są w celu:
1) powstrzymania osoby stosującej przemoc w rodzinie przed dalszym
stosowaniem tej przemocy;
2) rozwijania umiejętności samokontroli i współżycia w rodzinie;
3) kształtowania umiejętności w zakresie wychowywania dzieci bez
używania przemocy w rodzinie;
4) uznania przez osobę stosującą przemoc w rodzinie faktu stosowania tej
przemocy;
5) zdobycia i podniesienia wiedzy na temat mechanizmów powstawania
przemocy w rodzinie.
§ 4. Oddziaływania korekcyjno-edukacyjne dla osób stosujących przemoc w
rodzinie są kierowane w szczególności do:
1) osób skazanych za czyny związane ze stosowaniem przemocy w rodzinie,
odbywających karę pozbawienia wolności w zakładach karnych albo wobec
których sąd warunkowo zawiesił wykonanie kary, zobowiązując je do
uczestnictwa w programie korekcyjno-edukacyjnym;
2) osób stosujących przemoc w rodzinie, które uczestniczą w terapii
uzależnienia od alkoholu lub narkotyków — w tym przypadku oddziaływania
korekcyjno-edukacyjne mogą stanowić uzupełnienie podstawowej terapii;
3) osób, które w wyniku innych okoliczności zgłoszą się do uczestnictwa w
programie korekcyjno-edukacyjnym.
§ 5. Osobę stosującą przemoc w rodzinie, wobec której zostało rozpoznane
uzależnienie od alkoholu lub narkotyków i innych środków odurzających,
substancji psychotropowych albo środków zastępczych, kieruje się w
pierwszej kolejności na terapię uzależnienia.
§ 6. Oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych wobec osób stosujących przemoc w
rodzinie nie prowadzi się w miejscach, w których udziela się pomocy i
wsparcia ofiarom przemocy w rodzinie.
§ 7. Przebieg i efekty oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych wobec osób
stosujących przemoc w rodzinie objęte są badaniami monitorującymi i
ewaluacyjnymi, których wyniki są wykorzystywane w pracach nad
doskonaleniem i upowszechnianiem dalszych metod oddziaływań
korekcyjno-edukacyjnych.
§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia
ogłoszenia.
Minister Pracy i Polityki Społecznej: A. Kalata
1) Minister Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji
rządowej — zabezpieczenie społeczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 października 2005 r. w
sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Pracy i Polityki
Społecznej (Dz. U. Nr 220, poz. 1891).
Informacje
| wytworzono: | data: 00:00 20.07.2010 | przez: | |
| wprowadzono: | data: 08:01, 20.07.2010 | przez: Aleksandra Myszka | |
| udostępniono: | data: 08:01, 20.07.2010 | przez: Aleksandra Myszka | |
| zmodyfikowano: | data: 08:01, 20.07.2010 | przez: | |
| osoba odpowiedzialna: | Aleksandra Myszka | ||
| podmiot udostępniający: | |||
Rejestr zmian
| utworzono: | data: 08:01, 20.07.2010 | przez: Aleksandra Myszka | przepisy |