informacje
Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Tucholi od 01.01.2010r. mieści się przy Starostwie Powiatowym w Tucholi ul Pocztowa 7.
Interesantów przyjmujemy od poniedziałku do piątku w godz. 7.30-15.30 w sekretariacie zespołu pok. 009, na parterze.
POSTĘPOWANIE PRZED ZESPOŁEM ORZEKAJĄCYM
Podane we wniosku o ustalenie niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności miejsce zamieszkania lub pobytu osoby zainteresowanej stanowi podstawę do ustalenia właściwości miejscowej powiatowego zespołu orzekającego, tj. określenia, który zespół jest właściwy do rozpatrzenia sprawy danej osoby ze względu na miejsce jej przebywania.
Właściwość miejscową powiatowego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności ustala się według miejsca stałego pobytu w rozumieniu przepisów o ewidencji ludności i dowodach osobistych.
SKŁADANIE WNIOSKÓW
Osoba zainteresowana wnioskująca o wydanie orzeczenia dla osób przed 16 rokiem życia składa wniosek o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności. Do wniosku należy załączyć zaświadczenie lekarskie zawierające opis stanu zdrowia dziecka, wydane przez lekarza, pod którego opieką lekarską dziecko się znajduje. Zaświadczenie to nie może być wydane wcześniej niż na 30 dni przed dniem złożenia wniosku.
Osoba zainteresowana wnioskująca o wydanie orzeczenia dla osób powyżej 16 roku życia składa wniosek o wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Do wniosku należy załączyć zaświadczenie lekarskie zawierające opis stanu zdrowia, rozpoznanie choroby zasadniczej i chorób współistniejących potwierdzone aktualnymi wynikami badań diagnostycznych, wydane przez lekarza, pod którego opieką lekarską znajduje się osoba zainteresowana. Zaświadczenie to nie może być wydane wcześniej niż na 30 dni przed dniem złożenia wniosku.
Osoba zainteresowana wnioskująca o wydanie orzeczenia dotyczącego ulg i uprawnień składa wniosek wraz z kserokopią posiadanego orzeczenie rentowego ( oryginał do wglądu )
WNIOSKI
I. OSOBY PRZED 16 ROKIEM ŻYCIA SKŁADAJĄ:
Wniosek o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności
Do wniosku dołącza się:
q Zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia dziecka
q Dokumentację medyczną dotyczącą stanu zdrowia dziecka
II. OSOBY POWYŻEJ 16 ROKU ŻYCIA SKŁADAJĄ:
Wniosek o wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności
Do wniosku dołącza się:
q Zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia
q Dokumentację medyczną dotyczącą stanu zdrowia
Wniosek o wskazaniach do ulg i uprawnień
Do wniosku dołącza się:
q Orzeczenie o inwalidztwie lub niezdolności do pracy wydane przez organ rentowy
q Dokumentację medyczną dotyczące stanu zdrowia
DOKUMENTACJA MEDYCZNA
Do wniosku o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności i wskazaniach do ulg i uprawnień, osoba wnioskująca powinna dołączyć dokumentację medyczną. Wymagane jest do zaświadczenia lekarskiego dołączenie aktualnych badań diagnostycznych, konsultacji specjalistycznych, kart informacyjnych z pobytów w szpitalu., ewentualnych opinii psychologicznych.
WSTĘPNA WERYFIKACJA WNIOSKU
Każdy wniosek o wydanie orzeczenia wraz z załączoną dokumentacją medyczną, przed skierowaniem sprawy na posiedzenie składu orzekającego podlega wstępnej ocenie lekarza – członka zespołu orzekającego. Lekarz ocenia, czy złożona dokumentacja medyczna jest wystarczająca do wydania orzeczenia. Przewodniczący zespołu może skierować do wnioskodawcy pismo w celu uzupełnienia dokumentacji medycznej.
WNIOSEK OSOBY POSIADAJĄCEJ ORZECZENIE WYDANE NA CZAS OKREŚLONY
Osoba zainteresowana posiadająca ważne orzeczenie może złożyć kolejny wniosek odnośnie wydania orzeczenia nie wcześniej niż na 30 dni przed upływem ważności posiadanego orzeczenia.
SKŁAD ORZEKAJĄCY
Wnioski o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności i stopnia niepełnosprawności rozpatruje co najmniej dwuosobowy skład orzekający.
Przewodniczący powiatowego zespołu wyznacza skład orzekający, w tym przewodniczącego składu orzekającego, spośród członków zespołu posiadających zaświadczenia uprawniające do orzekania o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności.
Przewodniczącym składu orzekającego zawsze jest lekarz. Jeżeli w danym przypadku występuje więcej niż jedna choroba uzasadniająca zaliczenie dziecka do osób niepełnosprawnych lub osoby zainteresowanej do danego stopnia niepełnosprawności, na przewodniczącego składu może zostać wyznaczony tylko jeden lekarz, drugi zaś może być wyznaczony jedynie na członka składu orzekającego.
Wniosek o wydanie orzeczenia o wskazaniach do ulg i uprawnień rozpatruje jednoosobowo lekarz – członek składu orzekającego.
Zespół orzekający jedynie w ściśle określonych sytuacjach może wydać orzeczenie bez sporządzenia oceny stanu zdrowia i pozostałych ocen na podstawie bezpośredniego badania i rozmów przeprowadzonych z osobą orzekaną na posiedzeniu składu orzekającego. Jeżeli złożona wraz z wnioskiem aktualna dokumentacja medyczna jest na tyle pełna, że w ocenie lekarza – przewodniczącego składu orzekającego stanowi wystarczającą podstawę do wydania oceny stanu zdrowia bez badania, sprawa może zostać rozpatrzona bez konieczności stawiennictwa osoby orzekanej na posiedzeniu składu orzekającego.
Orzeczenia o wskazaniach do ulg i uprawnień mogą być wydane jedynie po zbadaniu osoby przez lekarza – członka zespołu orzekającego.
ODWOŁANIE
Od wydanego przez powiatowy zespół orzeczenia o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności jest możliwość odwołania do Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Bydgoszczy w terminie 14 dni od dnia doręczenia niniejszego orzeczenia, za pośrednictwem powiatowego zespołu, który wydał orzeczenie.
SYMBOLE PRZYCZYNY NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI
Zgodnie z § 32 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej
z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności (Dz. U. Nr 139, poz. 1328) i Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23.grudnia 2009r.
symbol przyczyny niepełnosprawności oznacza się następująco:
01-U – upośledzenie umysłowe;
02-P – choroby psychiczne;
03-L – zaburzenia głosu, mowy i choroby słuchu;
04-O – choroby narządu wzroku;
05-R – upośledzenie narządu ruchu;
06-E – epilepsja;
07-S – choroby układu oddechowego i krążenia;
08-T – choroby układu pokarmowego;
09-M – choroby układu moczowo-płciowego;
10-N – choroby neurologiczne;
11-I – inne, w tym schorzenia:
endokrynologiczne, metaboliczne, zaburzenia enzymatyczne, choroby zakaźne i odzwierzęce, zeszpecenia, choroby układu krwiotwórczego.
12-C – całościowe zaburzenia rozwojowe
ZAKRES NARUSZENIA SPRAWNOŚCI ORGANIZMU
01-U – upośledzenie umysłowe
1) począwszy od upośledzenia w stopniu umiarkowanym
02-P – choroby psychiczne
1) zaburzenia psychotyczne,
2) zaburzenia nastroju począwszy od zaburzeń o umiarkowanym stopniu nasilenia,
3) utrwalone zaburzenia lękowe o znacznym stopniu nasilenia,
4) zespoły otępienne,
03-L – zaburzenia głosu, mowy i choroby słuchu
1) trwałe uszkodzenia czynności ruchowej jednego lub obu fałdów głosowych,
2) częściowa lub całkowita utrata krtani z różnych przyczyn,
3) zaburzenia mowy spowodowane uszkodzeniem mózgu – wyższych ośrodków mowy,
4) głuchoniemota, głuchota lub obustronne upośledzenie słuchu niepoprawiające się
w wystarczającym stopniu po zastosowaniu aparatu słuchowego lub implantu ślimakowego,
04-O – choroby narządu wzroku
1) wrodzone lub nabyte wady narządu wzroku powodujące ograniczenie jego sprawności, prowadzące do obniżenia ostrości wzroku w oku lepszym do 0,3 według Snellena po wyrównaniu wady wzroku szkłami korekcyjnymi lub ograniczenie pola widzenia do przestrzeni zawartej w granicach 30 stopni,
05-R – upośledzenie narządu ruchu
1) wady wrodzone i rozwojowe narządu ruchu,
2) układowe choroby tkanki łącznej w zależności od okresu choroby i stopnia wydolności czynnościowej,
3) choroby zwyrodnieniowe stawów w zależności od stopnia uszkodzenia stawu,
4) choroby kości i chrząstek z upośledzeniem wydolności czynnościowej,
5) nowotwory narządu ruchu,
6) zmiany pourazowe w zależności od stopnia uszkodzenia i możliwości kompensacyjnych,
06-E – epilepsja
1) w postaci nawracających napadów padaczkowych spowodowanych różnymi czynnikami etiologicznymi lub wyraźnymi następstwami psychoneurologicznymi,
07-S – choroby układu oddechowego i krążenia
1) przewlekłe obturacyjne i ograniczające, zakaźne choroby płuc prowadzące do niewydolności oddechowej,
2) nowotwory płuc i opłucnej, prowadzące do niewydolności oddechowej,
3) wrodzone i nabyte wady serca, choroba niedokrwienna serca, kardiomiopatie, zaburzenia rytmu serca z zaburzeniami hemodynamicznymi kwalifikującymi co najmniej do II stopnia niewydolności serca według Klasyfikacji NYHA,
4) nadciśnienie tętnicze z powikłaniami narządowymi,
5) miażdżyca zarostowa tętnic kończyn dolnych począwszy od II stopnia niedokrwienia kończyn według Klasyfikacji Fontaine’a,
6) niewydolność żył głębokich z powikłaniami pod postacią zapaleń i długotrwałych owrzodzeń,
08-T – choroby układu pokarmowego
1) choroby przełyku powodujące długotrwałe zaburzenia jego funkcji,
2) stany po resekcji żołądka z różnych przyczyn z licznymi powikłaniami,
3) przewlekłe choroby jelit o różnej etiologii, powikłane zespołem złego wchłaniania,
4) przewlekłe choroby wątroby o różnej etiologii w okresie niewydolności wątroby,
5) przewlekłe zapalenie trzustki wymagające długotrwałej farmakoterapii,
6) nowotwory układu pokarmowego,
09-M – choroby układu moczowo-płciowego
1) zaburzenia czynności dróg moczowych prowadzące do niewydolności nerek,
2) choroby nerek o różnej etiologii prowadzące do ostrej lub przewlekłej mocznicy,
3) wielotorbielowate zwyrodnienie nerek typu dorosłych,
4) nowotwory złośliwe układu moczowego i narządów płciowych,
10-N – choroby neurologiczne
1) naczyniopochodny udar mózgu przemijający, odwracalny, dokonany, prowadzący do okresowych lub trwałych deficytów neurologicznych o różnym stopniu nasilenia,
2) guzy centralnego układu nerwowego w zależności od typu, stopnia złośliwości, lokalizacji i powstałych deficytów neurologicznych,
3) pourazowa cerebrastenia i encefalopatia,
4) choroby zapalne ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego prowadzące do trwałych deficytów neurologicznych,
5) choroby układu pozapiramidowego w zależności od stwierdzanych objawów neurologicznych,
6) choroby rdzenia kręgowego,
7) uszkodzenia nerwów czaszkowych i obwodowych o różnej etiologii,
11-I – inne
1) choroby narządów wydzielania wewnętrznego o różnej etiologii, wywołane nadmiernym wydzielaniem lub niedoborem hormonów w zależności od stopnia wyrównania lub obecności powikłań narządowych, pomimo optymalnego leczenia,
2) choroby zakaźne lub zespoły nabytego upośledzenia odporności w zależności od fazy zakażenia,
3) przewlekłe wielonarządowe choroby odzwierzęce w II i III okresie choroby zależnie od zmian narządowych,
4) choroby układu krwiotwórczego o różnej etiologii w zależności od patologicznych zmian linii komórkowych szpiku w procesie hemopoezy,
5) znacznego stopnia zeszpecenia powodujące stałe ograniczenia w kontaktach międzyludzkich, jak i pracy zawodowej.
STOPNIE NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI
Art. 4 i 4a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008r. Nr 14, poz. 92 z późn.zm.).
Art. 4
1. Do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.
2. Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych.
3. Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.
4. Niezdolność do samodzielnej egzystencji oznacza naruszenie sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokojenie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację.
5. Zaliczenie do znacznego albo umiarkowanego stopnia niepełnosprawności osoby,
o której mowa w ust. 1 lub 2, nie wyklucza możliwości zatrudnienia tej osoby
u pracodawcy niezapewniającego warunków pracy chronionej, w przypadkach:
1) uzyskania pozytywnej opinii Państwowej Inspekcji Pracy o przystosowaniu przez pracodawcę stanowiska pracy do potrzeb osoby niepełnosprawnej;
2) zatrudnienia w formie telepracy.
Art. 4a
1. Osoby, które nie ukończyły 16 roku życia zaliczane są do osób niepełnosprawnych, jeżeli mają naruszoną sprawność fizyczną lub psychiczną o przewidywanym okresie trwania powyżej 12 miesięcy, z powodu wady wrodzonej, długotrwałej choroby lub uszkodzenia organizmu, powodującą konieczność zapewnienia im całkowitej opieki lub pomocy w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych w sposób przewyższający wsparcie potrzebne osobie w danym wieku.
ORZECZENIA RÓWNORZĘDNE
Art. 5 i 62 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008 r.Nr 14,poz.92 z późn.zm.).
Art. 5
Orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o:
1) całkowitej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 2
i niezdolności do samodzielnej egzystencji, ustalone na podstawie art. 13 ust. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn.zm.) – traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
1a) niezdolności do samodzielnej egzystencji , ustalone na podstawie art.13 ust.5
ustawy wymienionej w pkt.1 , jest traktowane na równi z orzeczeniem o znacznym
stopniu niepełnosprawności,
2) całkowitej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy wymienionej w pkt. 1 – jest traktowane na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
3) częściowej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 3 oraz celowości przekwalifikowania, o którym mowa w art. 119 ust. 2 i 3 ustawy wymienionej w pkt. 1 – jest traktowane na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.
Art. 62
1. Osoby, które przed dniem wejścia w życie ustawy zostały zaliczone do jednej
z grup inwalidów, są osobami niepełnosprawnymi w rozumieniu ustawy, jeżeli
przed tą datą orzeczenie o zaliczeniu do jednej z grup inwalidów nie utraciło mocy.
2. Orzeczenie o zaliczeniu do:
1) I grupy inwalidów – traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
2) II grupy inwalidów – traktowane jest na równi z orzeczeniem
o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
3) III grupy inwalidów– traktowane jest na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.
3. Osoby o stałej albo długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym uznaje się za niepełnosprawne, z tym że
1) osoby, którym przysługuje zasiłek pielęgnacyjny, traktuje się jako zaliczone do znacznego stopnia niepełnosprawności,
2) pozostałe osoby traktuje się jako zaliczone do lekkiego stopnia niepełnosprawności.